EFENDİM

Soy ile sop ile övünmek boşa,
Konuşmaz mezarda taşlar efendim.
Belki dediklerim gitmez ya hoşa,
Asalet zat’ından başlar efendim.

Mazluma eziyet yapanı gördüm
Hala kurda kuşa tapanı gördüm
Nice doğrulardan sapanı gördüm
Neden çatılmıyor kaşlar efendim

Turaplık insanın asaletidir
Feda olan canı değil seridir
Asil olan emek alın teridir
Neden görmüyorlar şaşlar efendim

Babamdan almadım asaletimi
Kimseye mal etmem rezaletimi
Koruyabilirsem hükmü zatımı
Gerçeğe varmaz mı düşler efendim

Bunlar sadakaya hep mi kanacak
Satılmış yarını, zafer sanacak
Yine tutuşacak yine yanacak
Kurunun yanında yaşlar efendim

Umutlarım hayal olur uçarsa
Bizim millet yalan yanlış seçerse
Bütün makamlara onlar geçerse
Elbet seni beni dışlar efendim

Adam var adamı satar da gider
Adam var yükünü tutar da gider
Adam var yalanı atar da gider
İmece bunları boşlar efendim

                 Kenan ŞAHBUDAK